sen

Sen – każdemu z nas kojarzy się z relaksem, odpoczynkiem, wszyscy wiedzą też, że jest koniecznością życia, a ci, którzy czytali coś ze statystyki wiedzą również to, że przesypiamy średnio jakieś 30 % życia, a pozbawienie snu jest powszechnie znaną i uznaną torturą ( tzw. nieludzkim traktowaniem ). O tym, czym jest sen możemy poczytać w Wikipedii, albo też bardziej poważnych wydawnictwach i portalach. Mnie zawsze interesowało, czy można sen łączyć z „darem” przepowiadania przyszłości, czy to co śnimy ma jakieś odzwierciedlenie w naszym życiu, czy komuś przyśniła się własna śmierć, a nawet czy można nie śnić ( nie chodzi tu bynajmniej o sytuację, gdy wstajemy po śnie i nie pamiętamy co się nam śniło – to częste zjawisko, ale o sytuację, gdy nie śnimy niczego ). Wydaje mi się, że sen to czas, gdy nasz mózg pracuje po prostu mniej i wolniej, nie ma bodźców zewnętrznych i „wyrzuca” z siebie to co jest mu zbędne, nasze codzienne stresy i zgryzoty, to co nam utkwiło w (pod)świadomości. Od zarania ludzkości powstawały też senniki, przekazywane ustnie lub pisane mające pomóc nam interpretować sny, ale też służące wpływaniu na bojaźliwych bliźnich. Tak naprawdę nie wiemy ile z „sennikowej” wiedzy to zwykła szarlataneria, a jaka jej część wzięła się z wiedzy o człowieku, jego zachowaniach, ale też zwyczajach nim rządzących. Wszak człowiek to produkt społeczeństwa w jakim żyje, więc i jego zachowania są społecznie przewidywalne, a sen … chyba też ma coś z tego kim jesteśmy.