miejsce zamieszkania a meldunek

Miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której przebywa ona z zamiarem stałego pobytu (art. 25 k.c.). Jest to legalna, najczęściej wykorzystywana w stosunkach prawnych definicja miejsca zamieszkania. Definicja ta konkretyzuje się w wyniku dokładnego określenia adresu miejsca zamieszkania, zwykle poprzez podanie kodu pocztowego miejscowości, numeru porządkowego domu (i mieszkania, o ile takich lokali jest więcej niż jeden) wraz z nazwą ulicy i oznaczeniem numeru porządkowego nieruchomości (zgodnie z art. 25 ust. 1 i art. 26 ustawy z dnia 24 września 2010 r. o ewidencji ludności). Informację o miejscu zamieszkania osoby fizycznej, strony postępowania powinna znaleźć się już w pierwszym piśmie inicjującym postępowanie przed sądem (art. 126 par. 2 pkt 1 k.p.c.) i zmiana miejsca zamieszkania w toku postępowania sądowego podlega notyfikacji sądowi pod rygorem uznania pisma za doręczone (art. 136 k.p.c.). Wypada jednocześnie dostrzec, że na terytorium RP występuje obowiązek meldunkowy polegający zarówno na zameldowaniu się, jak i wymeldowaniu z pobytu, tak stałego jak i czasowego. Obowiązek ten, jakkolwiek bezsankcyjny, w razie jego niedopełnienia może stanowić negatywna przesłankę, w razie wysąpienia wątpliwości co do określenia miejsca zamieszkania osoby fizycznej. Obowiązek ten ma charakter rejestracyjny i powinien stanowić pochodną w stosunku do prawa, do lokalu mieszkalnego. Obowiązek ten ma na celu rejestrację miejsca zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego. Przedstawione poglądy mają jedynie prywatny charakter.

zawiadomienie a wezwanie

Tytuł nieco przewrotny, bo różnica między zawiadomieniem, a wezwaniem, które dostajemy z sądu lub urzędu jest dla profesjonalisty oczywista. Rozróżnienie to dla „zwykłego obywatela” nie jest jednak już takie oczywiste. Z taką, „urzędową” korespondencją wiążą się nierozerwalnie takie terminy jak: doręczenie, miejsce zamieszaknia i meldunek. Rozróżnienie pomiedzy tytularnymi: zawiadomieniem lub wezwaniem zasadniczo sprawowadza się do tego, że zawiadomienie jest jedynie informacją, która może, lecz nie musi wywołać u doręczonego żadnej reakcji, natomiast po odebraniu wezwania osoba, której je doręczono zobowiązana jest do podjęcia określonych w nim czynności. Dla przykładu zawiadomienie o terminie rozprawy nie zobowiązuje do osobistego stawienia się na tej rozprawie, a w razie doręczenia wezwania na tę rozprawę należy się stawić. Zarówo wezwanie, jak i zawiadomienie powinny zawierać wymagane prawem pouczenia (np. w wezwaniu do osobistego stawienia się na rozporawie zamieszcza się pouczenie o skutkach niestawiennictwa). Należy jednak pamiętać, że po doręczenu zawiadomienia nie można zasłaniać się niewiedzą na temat tego, o czym zawiadomiono, np. niewiedzą o tym, że na posiedzeiu, o którym zawiadomiono strony, wydano wyrok i o jego treści oraz udzielonych przez sąd pouczeniach. Na tym dywagacje o różnicy między wezwaniem, a zawiadomieniem można by zakończyć, byłoby to jednak znaczne uproszczenie. W dalszej części posłużę się standardami postępowania cywilnego określonymi w Kodeksie postępowania cywilnego, a to dlatego, że w postępowaniu administracyjnym obowiązuje szerszy zakres pouczeń udzielanych stronom przez organ (popularny urząd) i rządzą nim inne zasady. W postępowaniu administracyjnym nastąpiły też ostatnio daleko idące zmiany. Wychodząc zatem naprzeciw potrzebie poczynienia dalszych rozważań wyść należy od miejsca zamieszkania, którym zgodnie z art. 25 k.c. jest miejscowość, w której osoba fizyczna przebywa z zamiarem stałego pobytu. To tzw. legalna definicja miejsca zamieszkania, która powinna nam wystarczyć. Jakkolwiek jedną z podstawowych zasad postępowania cywilnego jest zasada ustności, to w aktualnym stanie prawnym znajduje ona zastosowanie, o ile koresponduje z zasadą pisemności. Otóż o ile wysłuchanie stron przez sąd jest jedynie możliwe, to pisemności uniknąć się nie da. Postępowanie cywilne co do zasady wymaga wniesienia przez zainteresowaneo (powoda, wniokodawcę) odpowiedniego pisma (procesowego), czyli pozwu lub wniosku, a czasami jest wręcz wymagane złożenie go na odpowiednim formularzu (np. w postępowaniu uproszczonym lub wieczystoksięgowym). W każdym pierwszym piśmie do sądu należy natomiast podać adres miejca zamieszkania, przy czym należy go podać w taki sposób, by możliwe było doręczanie pod ten adres korespondencji. W razie zmiany adresu miejsca zamieszkania, należy sądowi podać nowy adres. Na koniec zastrzeżenie, że zaprezentowane poglady mają wyłącznie prywatny charakter.